Prezi to usługa online. W podstawowej wersji bezpłatna. W wersji płatnej mamy możliwość pobrania programu na komputer – wówczas nie jesteśmy uzależnieni od połączenia z siecią internet.
Korzystanie z Prezi można rozpocząć po zarejestrowaniu się w serwisie http://prezi.com, gdzie znajdziemy także wiele samouczków oraz gotowych prezentacji udostępnionych przez użytkowników. Niektóre z nich możemy skopiować i poddać edycji, a następnie wykorzystać podczas wystąpienia.
Poniżej przykład prezentacji wykonanej w tym narzędziu, omawiający jego zalety jak i zawierający wskazówki, jak dobrze przygotować swoją prezentację.
]]>Wskazówka
Prezentacje wykonane w Prezi możemy udostępniać i osadzać np. na blogu czy stronie www.
– kopiować, rozpowszechniać, odtwarzać i wykonywać utwór,
– tworzyć utwory zależne,
– użytkować utwór w sposób komercyjny.
Czyli jest to dokładnie ten rodzaj licencji, o jaki nam chodzi. Jak zatem znaleźć odpowiednią muzykę. Oto krótki przepis.
Połącz się z serwisem jamendo.com i wykonaj kilka prostych kroków.
Możesz założyć konto w serwisie – wówczas łatwiej się dzielić ulubionymi utworami czy tworzyć własne listy odtwarzania. Nie jest to jednak niezbędne, by móc pobrać interesujący utwór i wykorzystać w swojej pracy. Można ten krok pominąć wybierając opcje późniejszej rejestracji (0).
Na stronie głównej wybieramy opcję Szukaj z menu na górze (1).
W polu wyszukiwania (2) wpisujemy hasło najlepiej określające rodzaj szukanego utworu. Może ono dotyczyć rodzaju i gatunku muzyki, nazwy artysty lub tytułu albumu albo klipu.
Możemy także zawęzić wyszukiwanie do utworów opublikowanych na konkretnej, interesującej nas licencji. W tym celu wybieramy opcję Zaawansowane wyszukiwanie (3). Następnie wybieramy licencję – np. Uznanie autorstwa (4). Utwory opublikowane w ten sposób możemy wykorzystać nie tylko w całości w niezmienionej postaci, ale także dokonać w nich zmian. Wszystko pod warunkiem określenia autora i tytułu oryginału, źródła oraz licencji, na której oryginał został opublikowany. W razie potrzeby, możemy usunąć poszczególne słowa, których użyliśmy w zapytaniu (5).
Pod polem wyszukiwania wyświetli się lista albumów (6) spełniających kryteria wyszukiwania. Niżej zostanie pokazana lista (7) konkretnych utworów. Każdy utwór z listy możesz odsłuchać bez konieczności pobierania go na komputer (8). Wówczas na dole, w oknie przeglądarki pokażę się pasek odtwarzania (9).
W przypadku, gdy liczba utworów jest duża, możemy uszczegółowić swoje zapytanie. Gdy nie znaleziono żadnego utworu, wówczas zapytanie musi zostać zmienione.
W przypadku, gdy utwór przypadnie nam do gustu możemy przejść do jego szczegółów poprzez kliknięcie tytułu lub zapisać na komputerze, korzystając z opcji Pobierz (10).
W oknie pobierania należy zwrócić uwagę na tytuł utworu, jego autora (11) oraz licencję, na której został opublikowany (12). Informacje te będą niezbędne do późniejszego, prawidłowego opisania, z jakiego utworu skorzystaliśmy opracowując swój materiał.
Następnie możemy pobrać utwór korzystając z przycisku Darmowe pobieranie (13).
]]>
Wskazówka
Prezentację można pobrać pod warunkiem podzielenia się nią w serwisach społecznościowych. Autor zawarł na ostatnich slajdach informację, jak to zrobić. Opisał również źródła, wykorzystanych w prezentacji, bezpłatnych czcionek oraz grafik.
Zanim zaczniesz formułować treść swojego wystąpienia, powinieneś dowiedzieć się jak najwięcej na temat publiczności. Dzięki temu będziesz mógł przygotować się tak, by Cię odebrano jako tak doskonałego mówcę, jak to tylko możliwe. Pięć podstawowych pytań, na które powinieneś poznać odpowiedź, to absolutne minimum. Należą do nich:
Nie będzie miało znaczenia, jak wspaniale wystąpisz lub jak świetne, profesjonalne i piękne będziesz miał slajdy, jeśli twoja prezentacja nie będzie oparta na solidnej treści. Tylko odpowiednie przygotowanie zawartości i dostosowanie jej do publiczności może zapewnić sukces wystąpieniu. Jednak treść nie obroni się sama. Dobra treść to warunek konieczny, ale nie wystarczający by odnieść zwycięstwo. Stanowi bazę do zbudowania pomocy wizualnych oraz opracowania historii, z pomocą której porwie się publiczność podczas wystąpienia.Uwaga: Nie zarzucajmy słuchaczy zbyt wieloma danymi i informacjamiCzęsto popadamy w pułapkę myślenia, że jeżeli nie powiemy wszystkiego, publiczność nie zrozumie naszego przekazu. Treść jest bardzo ważna, ale nie można jej przeładować zbyt wieloma szczegółowymi danymi i informacjami. Jeśli to zrobimy, uczestnicy spotkania poczują się zmęczeni, „przepełnieni” i nie będą w stanie utrzymać uwagi – skupić się na głównym wątku. Nie uda się wówczas przekazać tego, co stanowi esencję – cel wystąpienia. Dlatego powinniśmy trzymać się zasady: mniej znaczy więcej. To prowadzi do idei prostoty.
Prosty nie znaczy głupi. Uproszczenie przekazu jest trudne, ale na pewno zostanie docenione przez publiczność. Zajmuje sporo czasu i wymaga szczególnej uwagi by wybrać co można pominąć, a co należy zostawić by przekaz nie stracił na wartości. Trzeba cały czas pamiętać, co jest istotą wystąpienia, jaki cel chcemy zrealizować.ĆwiczenieZastanów się, jeśli twoja publiczność mogłaby zapamiętać tylko trzy rzeczy z wystąpienia, co to powinno być według ciebie?UwagaPamiętaj, żeby upraszczać trzeba mieć zgromadzone i zweryfikowane odpowiednio wiele informacji, danych czy faktów. Uproszczenie nie polega na prześlizgiwaniu się po temacie, ale na wyłonieniu i przedstawieniu jego istoty. Konieczne jest więc przeanalizowanie i przetworzenie posiadanych wiadomości w sposób dostosowany do celu i publiczności. Ważne jest także uwzględnienie czasu, którym będziemy dysponować podczas wystąpienia.
Dosłownie – naszkicuj. Większość z nas najlepiej planuje korzystając z kartki i ołówka lub tablicy. Dzięki analogowemu planowaniu nie jesteśmy ograniczeni (np. umiejętnościami posługiwania się programem czy jego możliwościami). Planując na kartce mamy także lepsze spojrzenie na całość wystąpienia. Nie musimy np. przełączać się między widokiem slajdu a widokiem sortowania slajdów w PowerPoint czy w Keynote, by spojrzeć na całość. Gdy spiszemy (lub narysujemy) konspekt wystąpienia w postaci głównych punktów, dobrym pomysłem jest wykonanie na koniec planu w postaci „story board”, czyli planu slajdów. Łatwiej jest wówczas rozplanować zawartość poszczególnych slajdów i dopasować do nich w spójny sposób grafikę, wykresy i zdjęcia, dopisać notatki czy zaplanować efekty wizualne. Dopiero wówczas warto usiąść do komputera i przekuć plan w znakomitą prezentację. Praca zostanie wykonana znacznie szybciej i efektywniej. Zaczynanie pracy z programem do prezentacji przed napisaniem konspektu przypomina sytuację, w której reżyser wybiera aktorów i zaczyna filmować bez gotowego scenariusza.WskazówkaMoże się wydawać, że planowanie analogowe, z użyciem kartki i długopisu, to strata czasu. Zazwyczaj jest jednak na odwrót. Rysując na papierze nic nas nie ogranicza, łatwiej dostrzec powiązania między kolejnymi slajdami, zaplanować elementy graficzne – tu wykres kołowy, tutaj zdjęcie. Łatwiej także dokonać uproszczenia całości przekazu, jaki ma nieść nasze wystąpienie i zastanowić się co chcemy powiedzieć przy każdym ze slajdów. Gdy siadamy do komputera, często nie musimy nawet zerkać do notatek, bowiem dzięki wcześniej wykonanej pracy, wszystko mamy już poukładane w głowie. Tworzenie pomocy wizualnych idzie wówczas zdecydowanie szybciej.
Struktura prezentacji jest najważniejsza – jak zostało napisane w podręczniku prezentacji McKinsey. Bez niej wspaniały styl, oratorskie wystąpienie i towarzyszące mu świetne efekty wizualne nie będą miały znaczenia. Jeśli poświęcisz na początku czas, by spisać i uporządkować swoje pomysły oraz idee w logicznym porządku, twój przekaz będzie jasny i przejrzysty dla publiczności. Łatwo wyobrazisz sobie i przedstawisz logikę treści, połączenia miedzy kolejnymi slajdami i wątkami podczas wystąpienia. Jeśli pomysły nie zostaną uporządkowane, a dla ciebie nie będzie jasne od początku co i jak chcesz opowiedzieć, nie będzie możliwe zaprojektowanie odpowiedniej struktury później podczas tworzenia wizualizacji i / lub dokumentów. Publiczność musi widzieć, dokąd zmierzasz. Nie wystarczy zamieścić na początku prezentacji slajdu z jej planem, który zilustruje organizację wystąpienia. Jeśli w rzeczywistości nie przemyślimy i nie nadamy slajdom porządku logicznego, to taki plan będzie bezużyteczny. W rzeczywistości, widzowie mogą stać się jeszcze bardziej zirytowani, ponieważ złożona im na początku obietnica „porządku” okaże się nieprawdziwa, a sama prezentacja zagmatwana, bez wyraźnego celu i przekazu.
To pytanie, które warto zadawać sobie jak najczęściej podczas pracy nad wystąpieniem. Tworząc treść prezentacji postawmy się w roli słuchacza. Wówczas zapytajmy: co z tego? Co z tego wynika dla mnie – uczestnika prelekcji, w czym może mi to pomóc, czy dla mnie to jest ważne. Być może, to co chcemy opowiedzieć lub pokazać będzie fajne, ciekawe. Ale czy jest istotne z punktu widzenia publiczności. Może ułatwia zrozumienie naszego przesłania, historii którą snujemy. A może jest zupełnie nieistotne – stanowi tylko zapychacz. Miły, ale bezwartościowy zapychacz, który co najwyżej może rozproszyć niepotrzebnie uwagę. Zrezygnuj wówczas z niego.WskazówkaCzasem przerywniki, np. w postaci anegdot, czy dykteryjek, są potrzebne. Szczególnie podczas dłuższych wystąpień. Jednak powinny być związane z tematem wystąpienia. Nie być zbyt długie i nie występować za często. Ich poziom i sposób opowiedzenia powinien być dopasowany do publiczności i jej wrażliwości.
W dość prosty sposób możesz sprawdzić jasność swojego przekazu wykonując test windy. Test ten jest dobrze znany w biznesie. Wyobraź sobie, że twój szef, dla którego przygotowywałeś swoje wystąpienie, nagle musi wyjechać, o czym dowiadujesz się wchodząc na umówione spotkanie. Mijając cię w drzwiach, stwierdza, że porozmawiacie w drodze do auta. Musisz streścić przygotowaną przez siebie prezentację (często na 15-30 minut) w ciągu 30-45 sekund – tylu, ile średnio trwa droga z biura do garażu. Możesz sprawdzić jasność i przejrzystość swojego przekazu, próbując klarownie go przedstawić w tym czasie. Jeśli odpowiednio przygotowałeś swoje wystąpienie – dasz radę. Jeśli nie, prawdopodobnie również dla ciebie nie jest jeszcze jasne, co chcesz powiedzieć i osiągnąć.WskazówkaMożesz też spróbować innej metody – zapisania idei, którą chcesz przekazać, na odwrocie wizytówki. Zrób to, zanim zaczniesz tworzyć slajdy. Jeżeli masz problem z wykonaniem tego zadania – przemyśl jeszcze raz swoje wystąpienie.

Dobre wystąpienia zawierają historie. Najlepsi mówcy ilustrują poszczególny punkty prezentacji opowieściami, często osobistymi. Najłatwiejszym sposobem na wyjaśnienie skomplikowanych idei jest przedstawienie ich właśnie za pomocą jasnych przykładów lub przez opowiedzenie historii je ilustrujących, podkreślających poszczególne wątki, tezy czy myśl przewodnią. Historie są łatwiejsze do zapamiętania dla publiczności. Zawsze powinniśmy spróbować dobrać odpowiednie, krótkie i interesujące historie lub przykłady dla uwypuklenia i podkreślenia najważniejszych punktów przesłania, które chcemy przekazać publiczności.
Jeśli poświęcisz wystarczającą ilość czasu na zbudowanie logicznego przekazu, zaprojektowanie profesjonalnych, właściwych pomocy wizualnych (np. slajdów) i trening – twoje zdenerwowanie zmniejszy się. Jeżeli przećwiczysz kilka razy wystąpienie z komputerem, projektorem i pilotem zmieniającym slajdy (zakładając, że ich używasz) – zdenerwowanie nie ustąpi, ale zostanie znacznie zredukowane. Stresuje nas wszystko, czego nie znamy i nie jesteśmy pewni. Jeżeli dzięki ćwiczeniom wiemy co i w jakiej kolejności mamy powiedzieć, kiedy zmienić slajdy, co znajduje się na kolejnych planszach i nie zaskakują nas zastosowane efekty animacji – zdenerwowanie zamienia się w pozytywną tremę przed wystąpieniem. Nasz niepokój stopnieje również dzięki opracowaniu odpowiedzi na spodziewane pytania od publiczności.WskazówkaPamiętaj, że nawet najlepsi, profesjonalni mówcy stresują się przed wyjściem na scenę. Brak zdenerwowania często jest objawem wypalenia lub popadnięcia w rutynę – a to nigdy nie sprzyja dobremu wystąpieniu!
Artykuł opracowany na podstawie porad zawartych we wpisie Organization & Preparation Tips (autor: Garr Reynlods)
Zdjęcia pochodzą z serwisu Pixabay.com – opublikowane na licencji CC0.
Jeżeli chodzi o prezentację – odpowiedni opis możemy zamieścić bezpośrednio na slajdzie, na którym użyliśmy danego zdjęcia. Jednak często popsuje to jego układ i wygląd. Dlatego możemy zebrać informacje na ten temat i zamieścić w postaci tabeli na końcu prezentacji. Warto wówczas dokładnie określić, na którym slajdzie zamieściliśmy dany obraz. Można także umieścić jego miniaturkę, jeśli znajduje się tam więcej grafik.
Bardziej szczegółowe informacje na temat prawidłowego i zalecanego opisywania wykorzystanych materiałów udostępnionych na licencjach CC (np. na blogu czy w filmie) można znaleźć na stronie PrawoKultury.pl
Ciekawą infografikę omawiającą prawidłowe oznaczanie fotografii licencjami CC można znaleźć w serwisie foter.com (j. angielski).
Więcej informacji na temat samych licencji CreativeCommons można znaleźć na stronie CreativeCommons Polska
]]>